บันทึกทริปโอตะ4วันติด Part2 : (13/08) งานจับมือ Tsubasa wa Iranai

ลิสต์

บันทึกทริปโอตะ4วันติด Part1 : (11/08) งานลายเซ็น Kimi wa Melody, (12/08) สเตจ Boku no Taiyou (อัพแล้ว)
บันทึกทริปโอตะ4วันติด Part2 : (13/08) งานจับมือ Tsubasa wa Iranai ← อันนี้
บันทึกทริปโอตะ4วันติด Part3 : (14/08) งานจับมือ Tsubasa wa Iranai

(13/08/2016) งานจับมือ Tsubasa wa Iranai @ Makuhari Messe

โอชิเมกุบอกว่ามาด้วยรถเมล์ได้ นั่งมาลงถึงหน้าฮอลล์ที่จัดงานได้เลย พอลองนั่งดูก็พบว่าใช้เวลานาน รู้สึกไม่ชอบ สรุปแล้วรถไฟเวิร์คกว่า (ฮา)

วันนี้ทางเข้าเปลี่ยนไปจากทุกที ต้องอ้อมมาเข้าด้านหลังไกลมาก... แถมฮอลล์ใกล้ๆมีอีเวนท์ (ไลฟ์อะไรสักอย่างของจัสตินบีเบอร์) เนี่ยแหละ เห็นแฟนคลับจัสติน บีเบอร์เต็มไปหมด...

ปกติห้องน้ำผู้หญิงจะว่างๆ (เพราะโอตะผู้ชายเยอะ) วันนี้ห้องน้ำหญิงก็คิวยาวเหยียดใช่ย่อย ^_^;

Information คนเป็นล้าน

เนื่องจากชื่อในบัตรเป็นคาตาคานะ เพราะเขียนไม่พอ (จริงๆใส่ตัวอังกฤษแบบตัวอักษรไม่พอได้ แต่ไม่ชอบขาดๆ ซึ่งถ้าขาดก็ไปก็ต้องไปปั๊มที่ Information อยู่ดี เพื่อความชัวร์) เมื่อไปถึงโซน Information ก็พบว่าคนเยอะมาก รอนานมาก ไม่ต่ำกว่า 20 นาที

ข้างๆ มีคนที่มาจากไต้หวัน ฮ่องกง แถบๆนั้น (แยกไม่ออก) เค้ายื่นบัตรจับมือที่ลงวันเดียวกันไปลง 2 ที่อยู่ พนักงานก็ถาม พยายามอธิบายแต่ไม่เป็นผล พนักงานบอกว่าส่งไป 2 ที่อยู่มันผิดกฎ ไม่สามารถปั๊มตรายืนยันให้ได้

ซึ่งรอสักพักก็มีคนญี่ปุ่นมา 2 ที่อยู่เหมือนกัน ก็อดปั๊มไป

ไม่ทราบเหตุผล แต่ถ้าให้เดาขำๆ คือ ซิงเกิ้ลที่ลงเพื่อบัตรจับมือเลือกตั้งเนี่ย ส่งไปบ้านตัวเองอาจจะมีปัญหา ก็เลยเปลี่ยนที่อยู่เพื่อกระจายของก็เป็นได้... แอบสงสาร ^_^;

เฉพาะซิงเกิ้ลนี้ที่เวลาไม่เหมือนชาวบ้าน บุ 1 เริ่ม 10:00 มีเวลาพัก 1 ชั่วโมงระหว่าง บุ 2-3 มีเวลาพักครึ่งชั่วโมงระหว่างบุ 5-6 

และเนื่องจากซิงเกิ้ลเลือกตั้งทุกคนก็มี 6 บุเท่ากัน (ยกเว้นเมมเบอร์ไม่ดังมาก จะเหลือครึ่งเดียวว่าจะเป็น บุ1A หรือ บุ1Bก็ว่าไป...

พอไปถึงก็เริ่มบุ 1 ไป 30 นาทีพอดี เลยไปขอใช้บัตรเปล่าเข้าเลนเมมเบอร์ที่มีดาวแปะข้างหน้า

(↑คืองานจับมือAKB มันจะมีระบบบัตรที่ซื้อได้แบบไม่ระบุเมมเบอร์ ถ้าเมมเบอร์คนไหนที่บุนั้นขายไม่หมด ก็จะสามารถยื่นบัตรเปล่าเพื่อเข้าไปจับได้ หลังจาก30นาทีที่เปิดบุนั้นๆ โดยเช็คจากที่ประกาศทางบล็อกก่อนวันงาน หรือดูหน้าเลนว่ามีสัญลักษณ์ดาวติดอยู่ไหม)

บัตรพร้อมก็ลุย!!

บุ1 โอวาดะ นานะ (บัตรเปล่า)

สมัยอยู่ญี่ปุ่นก็มีช่วงที่ชอบนาเนียเหมือนกัน แต่ชิโอะเกินไปเลยเลิก...()

แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกร่าเริงยิ้มแย้มสดใสดีนะ เพียงแต่ยังไม่ถูกสไตล์มาก ^_^;

เลนนาเนียโล่งมาก ไม่ต้องเข้าคิวเลย

จ: โอฮาโย มาจากไทยล่ะ

น: ขอบคุณน้า

จ: เมื่อวานไปดูสเตจโบขุโนะไทโยมา นาเนียน่ารักมากเลย! 

น: เอ๊ะ จริงเหรอ

จ: ชอบตอนร้องฮิกุราชิโนะโค่ยล่ะ! เสียงดีเลย!

น: ขอบคุณน้า (เสียงร่าเริง)

แค่บัตรจับมือ 1ใบก็ได้ประมาณนี้ล่ะนะ ^_^;

จากนั้นก็ลองไปอาเอรินดู เพราะว่าเคยมาไทย

บุ 1 โยโกชิมะ อาเอริ (บัตรเปล่า)

ตอนแรกจะยื่นบัตรเปล่าใบเดียว แต่เปลี่ยนใจยื่น2ใบดีกว่า ก็เลยบอกสต๊าฟตรงที่ตรวจบัตรว่า "รอสักครู่นะคะ" แล้วคุ้ยๆหาบัตรเปล่าในกระเป๋าเพิ่มอีกใบนั่นเอง...

อาเอริน: (ตะโกนจากในเลนพร้อมกวักเรียก) รีบๆมาเร็ว-----!!! 

คึกแต่เช้าโคตร😂

คือเลนนางโล่งมากจริงๆ ไม่มีคนจับมือเลยสักคน() อาจจะเพราะยังเช้าอยู่ด้วย

จ: โอฮาโย มาจากไทยแหละ!

อ: เอ๋!? ไทยเหรอ!?

จ: อื้อ! อาเอรินเคยมาไทยนี่นะ! ไลฟ์ที่ไทย

อ: ช่ายๆ!! นั่นน่ะสนุกสุดๆเลยล่ะ!! อยากไปไทยอีกจัง!!

จ: ตอนนั้นฉันอดไป 

อ: เอ๊ะ งั้นเหรอ

จ: แต่อยากให้มากันอีกนะ 

อ: อื้อ!อยากไปๆ!!

จ: มาไทยอีกให้น้า~~~ รออยู่นะ!!

อ: อื้อ! บ๊ายบาย

บุ1 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป1)

กับเมกุนี่มีบัตรจับมือเยอะเกินไป จนไม่รู้จะพูดอะไร ^_^; ลำบากใจทุกครั้งที่ลูป... เนื่องจากเจ้าตัวไม่ชอบเวลาคนยื่นบัตรเยอะๆ ก็เลยพยายามลูป แถมยื่นเยอะบางทีก็กลัวติดเดดแอร์อีก

แต่บุ 1 กลัวตื่นสาย เลยซื้อแค่ 5 ใบ (ฮา)

เมโมไว้เกือบทุกอัน (อย่างน้อยๆก็เมโมประโยคที่เมกุพูดหรือหัวข้อ) แต่อันไหนถ้าจำไม่ได้เพราะลืมเมมฯจะข้ามล่ะกัน

จ: โอฮาโย~

ม: โอฮาโย~

จ: วันนี้นะจะมาเพื่อนที่ชอบสนู้ปปี้มาด้วย

ม: เอ๊ะ สนู้ปปี้!?

จ: ใช่ๆสนู้ปปี้ 

จ: เป็นผู้หญิง แถมเป็นคนญี่ปุ่น

(มานึกๆดู คนญี่ปุ่นมาก็ไม่แปลก...แต่ปกติพามาแต่เพื่อนต่างชาติเลยพูดไป www พูดอัลไลออกไป...)

ม: เห~

จ: สักบุ3 ไม่ก็บุ4นะ จะพามา~

ม: โอเค!!

บุ1 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป2)

จ: ค้างกับนาจังสนุกม้าย~

ม: สนุกมากๆเล้ย~~~!

จ: ครั้งแรกสินะ

ม: (ส่ายหัวดุ๊กดิ๊ก←น่ารัก55) ไม่ใช่ๆ

จ: อ๊ะ โทษที หมายถึง(ค้าง)ที่บ้านเมกุน่ะครั้งแรกใช่ไหม

ม: อ๊ะ อื้อ~

จ: มอนจายากิอร่อยไหม

ม: อร่อยสุดๆเลย!!

จ: ฉันเองก็อยากทานมั่งจัง ที่ไทยมีร้านมอนจายากิอร่อยๆ เลยชอบไปทานล่ะ~! อ๊ะ ชอบมอนจายากิล่ะ!!😎

ม: (ดูสนใจมาก+เสียงดังขึ้น) เอ๊ะ จริงเหรอ ที่ไทยก็มีร้านมอนจายากิเหรอ!?

จ: อื้อ มีๆ ที่ไทยนะ มีร้านอาหารญี่ปุ่นเยอะแยะเลย!

ม: เห~ (ตื่นตาตื่นใจมาก)

บุ2 คาวาโมโตะ ซายะ

กับซายายะนี่ไม่ค่อยมีเรื่องคุย แต่น่ารักอยากเจอ บอกมาไทยทีไร ก็จะรีแอคชั่นน่ารักยกมือไหว้ทุกที อยากเห็นซายายะยกมือไหว้ เลยยอมเสียเวลาพูดว่ามาจากไทยทุกครั้ง←←

จ: สวัสดี มาจากไทยแหละ!

ซ: อ๊ะ สวัสดีค่า~ (ยกมือไหว้)

จ: ยินดีด้วยที่ติดอันเดอร์เกิร์ลนะ

ซ: อ๊ะ ขอบคุณน้า (รอยยิ้มหวานมาก😭 )

จ: ที่ไทยนะ แฟนๆของAKBรุ่นเน็กซ์เจนฯมีไม่น้อยเลยแหละ แฟนซายายะเองก็มีนะ!

ซ: เอ๋~!? จริงเหรอ!? ดีใจจัง😊

จ: เพราะงั้นอยากให้มาไทยมั่งจัง อยากให้มาให้ได้น้า

ซ: อื้อ อยากไปไทยให้ได้เหมือนกัน!!

จ: (ได้ยินเสียงสต๊าฟบอกว่าใกล้หมดเวลา) ซิงเกิ้ลหน้าซื้อไว้ ไว้มาหาซายายะอีกนะ

ซ: มาหาอีกนะ~

บุ2 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป1)

จ: นี่ๆ เมื่อกี้ไปหาซายายะมา พอบอกว่ามาจากไทย ก็ทักทายกลับเป็นภาษาไทย(ไทโกะ) เล่นเอาตกใจเลยล่ะ!!

ม: ไทโกะ? (อาจจะยังไม่เก็ตกับคำว่าไทโกะที่แปลว่าภาษาไทย ^_^;)

จ: อื้อ! ภาษาประเทศเรา (ชี้มาทางตัวเอง)

ม: (ทำหน้าอ๋อ) แล้วพูดว่ายังไงอะ?

จ: หืม?

ม: ที่ซายายะพูด

จ: สวัสดีค่า (ภาษาไทย)

ม: สวัสดีค่า (ภาษาไทย) 

จ: (ส่ายหัว) สวัสดีค่า (ภาษาไทย)

ม: สวัสดีค่า (← รอบนี้ใช้ได้อยู่ 55)

จ: อ๊ะ เก่งๆ 😁

ม: สวัสดีค่า~ แปลว่าอะไร

จ: เหมือนกับคนนิจิวะแหละ อ๊ะ แต่ว่า โอฮาโย คนนิจิวะ คมบังวะใช้เหมือนกันหมดแหละ

ม: โอ้ー！เหมือนกันหมดเหรอเนี่ย! งี้ก็สะดวกดีนะー！

จ: อื้อ (หัวเราะ)

ตอนลงรีพอร์ตนี้ในทวิตเตอร์มีคนทักว่าภาษาไทยก็มีอรุณสวัสดิ์ กับ สายัณสวัสดิ์ นะ แต่มันยิบย่อยไป ไม่มีใครใช้แล้วด้วย เดี๋ยวนี้ก็สวัสดีกันทั้งนั้นแหละ ^_^; เรื่องยิบย่อยช่างมันเหอะนะ 555

บุ2 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป2)

จ: ยังจำคำที่สอนไปเมื่อกี้ได้อยู่รึเปล่า

ม: อ๊ะ!! สวัสดีค่าー！(ภาษาไทย)

จ: โอ้ー！งั้นสอนอีกคำนะ ขอบคุณค่า! (ภาษาไทย)

ม: อ๊า---!! คำนี้รู้จัก!!! แปลว่าอะไรน่ะ

จ: เอ๊ะ จริงง่ะ!? แปลว่าขอบคุณน่ะ

~

ม: อย่างงี้ ขอบคุณค่า~ ขอบคุณค่า~ (←นี่คือพูดซ้อม? ฮา)

จบบุ2 เป็นเวลาพักกินข้าว แต่เนื่องจากมีประชุมทีมงานที่จัดงานวันเกิดเมกุปีนี้ ก็เลยกินข้าวไม่ทัน พึ่งข้าวปั้นร้านสะดวกซื้อไป...

แต่ก่อนหน้านี้ไปช่วยเพื่อนคนไทยด้วยกันที่มีบัตรโนซาวะ แต่ว่านางไม่เข้าร่วมจับมือวันนี้ บอกว่าพรุ่งนี้จะกลับประเทศแล้ว ช่วยขอให้ใช้เป็นบัตรเปล่าไม่ได้เหรอ นางก็บอกว่าไม่ได้ นางก็ปฏิบัติกับทุกคนแบบนี้เท่าเทียมกัน... เราก็แอบเซ็งแทนนิดนึง ก็เลยบ่นไปว่า "แบบนี้ก็เสียเปล่าๆสิคะ" เค้าก็เลยจ๋อยๆ แต่ก็ว่าอะไรมากไม่ได้ สต๊าฟทำตามหน้าที่ (´・_・`)

บุ3 อีโนะ มิยาบิ

จ: คิโน่บุริ~ (หมายถึงเจอกันล่าสุดเมื่อวาน)

ม: อ๊า~~ ขอบคุณน้า

จ: สเตจเมื่อวานสนุกสุดๆ ชอบการเต้นมิยาบิมาก แต่แบบไม่ได้ดูสเตจที่มีมิยาบิมาตั้งแต่สเตจวันเกิดเมกุเลยมั้ง

ม: งั้นเหรอ ตั้งแต่สเตจวันเกิดเมกุเลยเหรอ? (ฮา) ดีใจจัง

จ: ที่จริงตอนเดือนมกราก็ถูกสเตจทีม4 แต่มิยาบิไม่ได้ขึ้นเพราะป่วยน่ะ เลยอด...

ม: อ๊า~ ตอนปีใหม่สินะ

จ: ใช่ๆ เสียดายมากเลย แต่อยากไปดูอีกนะ

ม: รออยู่น้า~

จ: อื้อ!

บุ3 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป3)

จ: ง่วง?

ม: ง่วงแย้ว~ (เสียงยานๆ)

จ: ทางนี้ก็ง่วงและ ป่ะ นอนกัน(ฮา) ว่าแต่นี่ตื่นกี่โมงนี่

ม: 7โมงครึ่ง!

จ: เห...เช้าแฮะ ไม่ใช่สิ เราตื่นเช้ากว่าww 

ม: (เอียงคอ) เอ๊ะ? (ฮา)

จ: เมื่อวานทางนี้กลับรถไฟเที่ยวสุดท้ายเลยล่ะ 

ม: เห โอสึคาเระซามะ (=ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อย)

จ: ขอบคุณ (ฮา)

จ: นั่งก็ได้นะ

ม: มีแค่4ใบเองไม่ใช่เหรอ เอาเหอะ (ยังพูดไม่จบแต่รีบนั่งไปแล้ว 555 อยากนั่งก็นั่งไปดิ ไม่ถือ)

จ: นั่งๆไปเหอะ (ฮา)

ม: (มองไปข้างหลัง) ยังเหลืออีกตั้งเท่านี้เหรอ ไม่ชอบนานๆอะ~

จ: (ขำ)

บุ4 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป1)

ไปกับซานาเอะซัง ที่เป็นเมกุโอชิผู้หญิงเหมือนกัน (อดีตโอตะทากามินะรุ่นแม่) เขาไปจับมือก่อน แล้วเราต่อหลัง แต่สังเกตตอนต่อแถวมีแฟนๆผู้หญิงมากหน้าหลายตามาต่อแถวกัน อาจจะเพราะซิงเกิ้ลเลือกตั้งด้วย เลยมาทดลอง ^ ^;

จ: ช่วงนี้แฟนผู้หญิงเพิ่มขึ้นเนอะ?

ม: ใช่ๆ! ดีใจสุดๆเลยล่ะ

จ: แฟนผู้หญิงเพิ่มขึ้นเยอะฉันเองก็ดีใจ อยากจะสนิทสนมกันไว้ในฐานะเมกุโอชิน่ะ

ม: เห~งั้นเหรอ

จ: ได้สนิทกับซานาเอะซังด้วยล่ะ

ม: ดีน้า~

จ: อายะซังก็ด้วย

ม: อายะจัง! อายะจังไม่เห็นมาเลยอะ

จ: วันนี้มาได้แค่บุ1เองหนิ? เหมือนพรุ่งนี้ก็มาอีกน่า

ม: เอ๊ะ งั้นเหรอ

จ: อ๊ะ จะว่าไป อายุเท่ากันกับอายะซังล่ะ!

ม: เอ๊ะ!? จริงงะ!? เท่าไหร่?

จ: (ชะงัก) เอ๊ะ、、、ความลับ 555

หมดเวลาพอดีเลยชิ่งปล่อยมือ แต่ตอนกำลังจะหยิบกระเป๋านั่นเอง...

ม: (ตะโกน) เอ๊ะ!? ทำไมอ่ะ? เท่าไหร่? อายุเท่าไหร่เหรอ!? บอกมาเซ่!? 

ทั้งสต๊าฟจับเวลา ทั้งโอตะข้างหลังยังขำ

ตอนพูดนี่เสียงแบบโวยวายน่ารำคาญสุด 5555555555 เกลียดแป๊บ

แล้วก็เลยจะต่อมุกอายุต่อ คุยๆกันก็ปิ๊งไอเดียนึงออกมาว่ามันต้องฮาแน่ๆซานาเอะซังก็บอกว่าอยากเห็นรีแอคชั่นเมกุ รอบนี้ขอต่อข้างหลัง555

บุ4 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป2)

จ: เรื่องอายุน่ะนะ ก่อนหน้าก็เคยบอกแล้วนะ (←ตอนงานถ่ายรูปเดือนมีนาคมเคยโดนถามไปรอบนึง...)

ม: เอ๊ะ จำไม่ได้อะ อายุเท่าไหร่นะ?

จ: 17ปี!

ม: (จีบปากเป็นตัวโอ แล้วทำตาปริบๆ)

จ: 17ปีตลอดกาล!

ม: (เหมือนเมื่อกี้แต่ทำตาปริบๆถี่ขึ้น)

จ: (ขำแรงมาก) ล้อเล่นน่า 5555 เดาสิ 5555555

ม: 2xปี!!

จ: ..........

ม: แก่กว่านี้? หรืออ่อนกว่า?

จ: ..........(เสียงเบา) ถูกต้อง

ม: เอ๊ะ 55555 จริงง่ะ 555555

จ: อายุเท่ากับ(ชื่อเมมแกรตคนนึง)อ่ะนะ!!

ม: อ๊าาา นึกออกล่ะ! เหมือนเมื่อก่อนก็เคยบอกไว้นี่นะ!

↑ที่บอกน่ะอายะซังไม่ใช่แจนเฟ้ยยยยย 555555

บุ4 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป3)

รอบนี้ไปกับโอชิเมกุคนนึงที่ชื่อชากิซังเค้าเคยแบบ Business Trip ที่ไทยบ่อยๆ เค้าก็เลยลองไปสวัสดีครับใส่เมกุดู เมกุก็ทำหน้างงๆ

แล้วชากิซังก็ชี้มาทางนี้แล้วบอกว่า "อ้าว แจนซังไม่ได้สอนเหรอ?" เมกุก็อ๋อขึ้นมา แล้วก็พยายามสวัสดีค่า

ชากิซังก็บอกว่า การออกเสียงไม่ถูกต้องก็พยายามสอน (โหดจุง...) แล้วก็หันมาถามทางนี้ ถามว่าถูกไหม ไปๆมาๆกลายเป็นคุย3คน (ทางนี้ฟรี :P) อยู่พักนึง สักสิบวิได้...


เมกุ: ยากอ่ะ~ นึกว่าภาษาญี่ปุ่นยากที่สุดมาตลอดเลยนะเนี่ย!!
(อันนี้ขำ 55555 แอบเห็นว่าสต๊าฟจับเวลาผู้หญิงก็กลั้นขำอยู่)


ต่อไปก็ตาเรา


สต๊าฟ: 7ใบครับ
ม: ดีจัง!
จ : อะไรดี? (ฮา)
ม: ก็แค่7ใบเองนี่นา!
จ: (หัวเราะ)
จ: ภาษาไทยนี่ยากใช่ม้า
ม: เนอะ ยากเลยล่ะ ลำบากชะมัด ออกเสียงไม่ได้อ่ะ
จ: ทางนี้เพราะเป็นบ้านเกิดทางนี้ก็สบายๆอ่ะนะ (ฮา)
ม: (จู่ๆก็พูดขึ้นมา) แจนจังนี่ผิวพรรณดีนะ
จ: …!? เอ๊ะ? ไม่หรอกๆ (ฮา)
ม: ออกจะดีออก~ คนไทยทุกคนเนี่ยผิวดีกันรึเปล่านะ?


แล้วเมกุก็อธิบายเกี่ยวกับความแตกต่างของคนไทยกับญี่ปุ่น เหมือนแบบเรื่องการกินอยู่ไรงี้ แต่จำไม่ค่อยได้ เลยประมาณนี้ล่ะกัน (จากนั้นก็ลองไปsearchเน็ตดู เหมือนจะมีบทความพวกเรื่องผิวพรรณคนไทยหลายเรื่องเหมือนกัน^_^; ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี...)


ม: เพราะงี้ถึงได้บอกว่าผิวดีไงล่ะ~
จ: ขะ...ขอบคุณ (ถูกย้ำอีกทีเลยเขิน ←ผิด)
จ: จะว่าไปเคยทานพวกอาหารไทยมั่งมั้ย?
ม: ไม่เคยอ่ะ อาหารไทยนี่ยังไงหว่า? เผ็ดๆ? ไม่ชอบเผ็ดๆอ่ะ~
จ: พวกเผ็ดๆมีเยอะก็จริง ที่ไม่เผ็ดก็ไม่น้อยนา
ม: เย้ ดีจัง
จ: จะว่าไปนัตซึนเนี่ยชอบอาหารไทย ก็เลยชอบทำอาหารไทยอยู่ด้วยล่ะ น่าจะเชี่ยวอยู่นะ
ม: นัตซึน? จริงเหรอ!?
จ: ช่าย นัตซึนเนี่ย เคยมาไทยด้วยแหละ
ม: เห ฉันเองก็อยากไปไทยมั่ง อยากไปแต่ไม่มีโอกาสไปอ่ะน้า
จ: มาให้ได้นะ!

บุ 5 มุโต้ โทมุ

ไปกับโอชิเมกุโทมุที่ชื่อทาคาจีซัง เค้าช่วยแนะว่าคนถัดไปมาจากไทยแหละ ^ ^

โทมุนี่เคยไปงานจับมือเดี่ยวมั่ง แต่ซื้อซิงเกิ้ลละ1-2ใบ มาล่าสุดก็ฮาโลวีนไนท์ตอนเดือนตุลาคม เลนจับมือทั่วประเทศก็ล่าสุดที่เซนไดเดือนธันวาคม... เรียกได้ว่านานๆไปที (ฮา)

ท: (โน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ) มาจากไทยเหรอ!?

จ: อื้อ ใช่ๆ มาหาในรอบพักนึงสุดๆเลยล่ะ

ท: เมื่อก่อนก็มาหาอยู่นี่นะ จำได้ๆ

จ: เอ๊ะ จำได้จริงเหรอๆ!?

ท: จำได้ๆ~ (ยิ้มหวานนนน)

จ: เอ๊ะ ดีใจจัง อ๊ะ ยินดีด้วยที่ติดเซมบัตสึที่10นะ!

ท: ขอบคุณน้า~ มาหากันอีกนะ~

จำได้จริงรึเปล่าไม่รู้ แต่ตอนงานจับมือทั่วประเทศที่ฟุคุโอกะเดือนพฤศจิกาปีที่แล้วก็บอกว่า คนนี้เคยเห็นหน้า (ฮา)

แล้วก็ขอพูดอีกครั้ง...สายโน้มตัวเข้าหาใกล้ๆ อันตราย🙈

บุ5 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป1)

หมดมุกก็เลยว่าจะสอนภาษาไทยอีก คราวนี้มันบุก่อนกินข้าว ก็เลยจะสอนคำว่า “หิว”
โอชิเมกุโทมุที่ชื่อทาคาจีซังก็ไปเกริ่นกับเมกุว่า “หิว” แล้วก็บอกว่าให้ถามคนถัดไป (เมกุก็มึนๆ เอียงคอ อัลไลของเอ็ง)


จ: คนเมื่อกี้พูดว่า”หิว(ภาษาไทย)”สินะ
ม: อื้ม ช่าย！
จ: ในภาษาไทยความหมายเดียวกับOnaka suitaล่ะ
ม: เอ๊ะ งั้นเหรอ “ฮิ้ว”？(เสียงสูงไปหน่อย)
จ: ไม่ใช่ๆ “หิว(ภาษาไทย)”
ม: “หิว(ภาษาไทย)”？“หิว(ภาษาไทย)”？
จ: ช่ายๆ！สั้นแล้วสะดวกดีเนอะ(ฮา)
ม: นั่นน่ะสิ Onaka suitaยาวออก พอเป็นภาษาไทยแล้วเหลือแค่ “หิว(ภาษาไทย)” สะดวกดีเนอะ ตอนที่หิว(Onaka suita)ก็พูดแค่（ยักไหล่ ยักคิ้ว ควงมือเป็นสเต็ปตาม 2 รอบตามคำว่าฮิ้ว）ฮิ้วฮิ้วดะว้า～เนี่ย

（↑ไม่ใช่ฮิ้วฮิ้วดะว้าเฟ้ย ทำไมพูดไทยปนญี่ปุ่นไปแล้ว… www）

จ: (ขำแรงมาก) รู้สึกจะไม่ใช่นะ 55555555
จ: อ๊ะ คนต่อไปเป็นคนไทยล่ะ (ชี้ไปชาโม่เจ้าของแฟนซับดอง) ยังจำได้อยู่มั้ย? คำที่แปลว่าคมบังวะน่ะ
ม: เอ๊ะ อะไรหว่า สวัสดีอะไรหว่า
จ: สวัสดีค่า(ภาษาไทย)
ม: สวัสดีค่า～(ภาษาไทย)
จ: ช่ายๆ！กู๊ดจ๊อบ！👍


ตอนถึงคราวชาโม่จับ เมกุก็โบกมือพร้อมพูดว่า “สวัสดีค่า” …(ลืม น่าจะสอนไหว้ด้วย… ฮา)

บุ5 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป2)

สต๊าฟ: 11 ใบครับ

ม: เย้!

จ: เอ๊ะ? 11ใบก็OKเหรอ?

ม: 1ใบอ่ะสบายๆอยู่แล้ว

จ: สิบ・เอ็ด・ใบ・เฟ้ย! 555
ม: .......(｀ε´) (ทำแก้มป่อง)

จ: (ไม่สนใจคนงอล) คือว่านะ ก่อนหน้าที่ลงTwitter...

ม: .......(｀ε´)

จ: (ทนไม่ไหวแล้ว) นี่ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ 5555 เอาเหอะ ก่อนหน้านี้ลง Twitter ไปสินะ เสื้อยืดแฮร์รี่ พอตเตอร์น่ะ อันที่สีเทา!!

ม: ใช่! ได้รับมาจากใครสักคนเนี่ยแหละ!

จ: เอ๊ะ、、、ลืมแล้วเหรอ、、、555
(จากนั้นก็ทำหน้าเหมือนอ๋อ...เพราะจากการตอบแบบนี้ 5555)

จ: เป็นอันที่ปีที่แล้วถามบน 755 บอกว่าชอบแฮร์รี่ พอตเตอร์ก็เลยซื้อมาน่ะ (ฮา)

ม: อื้ม! ชอบล่ะ! ขอบคุณนะ! ดีใจจริงๆนะ 

จ: แต่ว่าตอนนี้ชอบสนู้ปปี้ที่สุดสินะ

ม: อื้อ! ชอบสุดๆเลยล่ะ~

(จำที่เหลือไม่ได้)

บุ6 มุรายามะ ยุยริ

ยุยรี่ใส่ยูคาตะ น่ารักมาก >___<;

จ: สวัสดีมาจากไทยแหละ ^0^

ย: เอ๊ะ จริงเหรอ? ขอบคุณนะ

จ: เมื่อวานก็เข้าสเตจมา ชอบการเต้นของยุยรี่มากเลย ประทับใจสุดๆ

ย: อ๊าาา ขอบคุณน้าาา

จ: เมื่อวานตอนยืนส่งก็บอกว่า จะมางานจับมือแหละ!

ย: อ๊าาา มีพูดนี่เนอะ ตอนสเตจกลางคืน!

จ: ไม่ๆ สเตจกลางวัน  (หัวเราะ)

ย: เอ๊ะ? (หัวเราะ)

เล่าให้โอตะยุยรี่ฟัง เค้าบอกว่า สมแล้วที่เป็นบากะ...(￣▽￣)

บุ6 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป1)

เนื่องจากเป็นบุหลังกินข้าว แล้วก็เมื่อกี้ตอนจับมือกับคนอื่นมีบ่นว่า ยาวแบบนี้ไม่มีเวลาถ่ายรูปพอ (ฮา)

จ: ถ่ายรูปได้ไหม? รูปชุดของวันนี้

ม: ถ่ายได้แล้วล่ะー！

จ: ดีจัง เห็นบอกว่าไม่มีเวลาถ่ายรูปอ่ะนะ (ฮา)

ม: ใช่ๆー！ต้องพยายามเลยล่ะ!

（↑พยายามอัลไล? 55）

จ: เหนื่อยยัง?

ม: เหนื่อยแล้ว！

จ: เอ๋  อีกนิดเดียวเอง พยายามหน่อย

ม: (ทำหน้าบู่วๆ)

จ: (ซิงเกิ้ล)เลือกตั้งนี่นา ทุกคนเลยซื้อเยอะน่ะ (หัวเราะ)

ม: อื้อออ

จ: สู้ๆนะ (หัวเราะ)

(จำที่เหลือไม่ได้ เพราะไม่ได้จด)

บุ6 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป2)

ตอนเมกุคุยกับคนข้างหน้ายืนอยู่ แต่พอถึงตาเราเมกุนั่งลงทันที ทั้งๆที่แค่ 4 ใบ 555555

จ: คือว่านะ เมื่อวานไปเธียเตอร์แล้วส่งของขวัญมาล่ะ ของฝากจากไทยอ่ะนะ

ม: เอ๊ะ? อะไรๆ? ของใช้ประจำวันเทือกนี้?

จ: อืม~~ ยังเป็นความลับ ไว้ลุ้นเอาตอนได้รับล่ะกัน😎

ม: โอเค~

จ: เป็นของน่ารักๆ น่าจะมีขายแค่ที่ไทยเลยซื้อมาล่ะ

ม: เห~ มีแค่ที่ไทยเหรอ

จ: (หมดเวลา) คนข้างหลังจะกลับไทยพรุ่งนี้แล้วแหละ เพราะงั้นวันนี้วันเป็นสุดท้ายน่ะ

ปล่อยให้ชาโม่ร่ำลาเมกุไป (ฮา)

บุ6 ทานิกุจิ เมกุ (ลูป3)

จ: พรุ่งนี้วันสุดท้ายล่ะー！เดี๋ยววันมะรืนก็กลับและ😵
ม: งั้นเหรอเนี่ย (ปฏิกิริยาเบาบาง)

จ: อ๊ะ แต่ว่า Love Trip ซื้อไว้อยู่ ครั้งหน้ามาเดือนธันวาที่โอซาก้าอ่ะนะ

ม: เอ๊ะ งั้นเหรอ

จ: เอ่อ คือว่านะ คนสุดท้ายน่ะ มีบัตรเยอะมากเลยล่ะ (ทำมือประกอบบอกความหนา)

ม: เอ๊ะ、、、ไม่เอาน่า😟

จ: พวกบายเยอร์รึเปล่านะ (ฮา)

(↑หมายถึงพวกขายบัตรโหวต แล้วชอบมาจับมือเมมเบอร์ทีละหลายร้อยใบต่อครั้งเยอะๆ เพื่อเท่)

ม: อายุเท่าเมกุล่ะ แต่ซื้อได้ขนาดนั้นเลยรึไงนะ? ตั้งใจทำงานพิเศษรึเปล่านะ?

จ: ไม่ก็ขายบัตรโหวต...แต่เอาเหอะ เรื่องคนอื่นก็ไม่รู้ พูดไม่ได้อ่ะนะ (รู้สึกว่าตัวเองพูดมากไปหน่อย^_^;)
ม: ไม่อยากให้พวกบายเยอร์มาเลย

จ: นั่นน่ะสินะ

ม: พวกบายเยอร์กับยัคไค(พวกก่อปัญหา)ไม่ชอบเลยー！

จ: เนอะー

ม: แต่ว่านะ ดีใจที่แฟนๆของเมกุ พวกยัคไคไม่อยู่แล้วน่ะ！
จ: เนอะ ดีจังเนอะー！ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ โอสึคาเระ~ (ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อย)

พวกเมมเบอร์ที่เข้าใหม่ๆ มักจะมีพวกเห่อเด็กเข้าใหม่ แล้วพวกนี้มักจะเป็นวัยรุ่นวัยเกรียนๆซะเยอะ ^_^;

หลังจากนั้นก็ไปดื่มกันต่อ😎 กับแก๊งโอชิเมกุ โอชิมานามิ โอชิเซย์จัง

แก้วที่เห็นนี่แก้วเบียร์นะ แก้วน่ารักดี...  ที่ดื่มๆกันเนี่ย ใกล้สถานที่จับมืองานจับมือเนี่ยแล (ฮา)