รีพอร์ตสเตจ AKB48 Team A 7th Stage "M.T. ni Sasagu" สเตจวันเกิดอายุ 19 ปี Taniguchi Megu (14/11/2017)

ในบล็อกนี้จะมีอีเวนท์ทับซ้อนนอกจากที่เกี่ยวข้องกับงานวันเกิดก็คือ... "Battle Festival" เป็นอีเวนท์ที่กิลด์สูงสุด 9 อันดับแรก (ไม่นับกิลด์ที่เมมเบอร์ซ้ำกัน) จะทำให้เมมเบอร์ได้ไปอยู่ Wrapping บนสายรถไฟ Yamanote (สายที่วิ่งเป็นวงกลมในสถานีใหญ่ๆ ใจกลางเมือง) เหตุการณ์นี้ถือว่าสำคัญสำหรับตัวเอง ก็เลยขอเขียนไปควบคู่กัน (ฮา)

ส่วนพาร์ทสเตจวันเกิด จะพูดถึงเรื่องเตรียมงานในฐานะทีมงานจัดงานวันเกิด และแปล MC กับ สปีชด้วย ...

ซึ่งเวิ่นเยอะมากกกกกกกกกกก ใครอยากข้ามไปสเตจวันเกิด ก็ลากหนีได้เลยเน้อ

---------------

30 ตุลาคม 2017 : ประกาศลิสต์สเตจ

มีการประกาศลิสต์สเตจที่จะเล่นวันที่ 11-15 พฤศจิกายน

เมกุเกิดวันที่ 12 วันอังคารที่ 14 มีสเตจทีม A หลุดมาอันนึง ...​ ก็เลยเดาๆ ว่าต้องเป็นสเตจวันเกิดเมกุแน่ๆ ในใจก็คิดเลยว่า... ไปไม่ได้แหง วันธรรมดาใครจะไปได้ฟะ!!

แต่สุดท้ายคุยกับ HR ขอใช้วันลาพักร้อน 3 วันได้ไหม สรุปว่ายังลาได้ ก็รีบขอหัวหน้า แล้วลาด่วนๆ 11-13 พฤศจิกายนมาจนได้!! (ฮา) ... โดยที่ยังไม่รู้ว่าเป็นสเตจวันเกิดไหม?

3 - 5 พฤศจิกายน 2017

ช่วงนี้มีงานจับมือ เมกุก็ใบ้เหล่าโอตะว่าวันที่ 14 เป็นสเตจวันเกิดแน่ๆ (โอตะเหล่านั้นก็มาบอกเราอีกที) เราก็มองราคาตั๋วเครื่องบินไป ขนาด Low Cost ถ้าจองตอนนี้ราคาไม่แพ้ Full Service ในช่วงปกติเลย แน่นอนว่า Full Service ถ้าจองตอนนี้ทะลุไปไกลมาก เราก็แบบเอาไงดี สุดท้ายก็เชื่อเมกุ แล้วก็กดจองตั๋วมันวันที่ 4 โลด...

9 พฤศจิกายน 2017 : กำหนดวันจัดสเตจวันเกิด

ตอนเย็นก็มีการประกาศอย่างเป็นทางการแล้วว่าเป็นสเตจวันเกิดเมกุ

วันกำหนดแล้ว!! ตั๋วเครื่องบินพร้อม!! เหลืออย่างเดียวคือถูกไม่ถูก...​(เดี๋ยว นี่มันของสำคัญที่สุดไม่ใช่เรอะ!!)

10 พฤศจิกายน 2017 : ลงบัตรสุ่มเข้าชม

ทำการลงตั๋ว ลงมันทั้งโควตา Mobile และ Nihon Hashira (เรียกแบบไทยจ๋าๆว่า สองเสา) ภาวนาไปพลาง เราไปไหว้พระมาล่วงหน้าแล้วด้วย (จริงจัง)

11 พฤศจิกายน 2017 : ประกาศผล

บินไปทั้งๆ ที่จะถูกหรือไม่ถูก ผลรอบ Mobile ออก 11 พ.ย. เวลา 20:00 กว่าๆ 

ระหว่างที่นั่งรถไฟจากนาริตะเข้าเมืองก็พยายามรอว่าเมื่อไหร่เมลจะเข้า พยายามเล่นแบทเทิลเฟสสงบจิตใจ แต่ก็สงบจิตใจไม่ได้ ก็เลยปิดเกม (ฮา)

และแล้ว... 20:20 น. (เวลาญี่ปุ่น) เมลก็เข้ามา T_T

เท่านี้ก็ได้ไป Main ของทริปนี้อย่างเป็นทางการเสียที

ไปถึงที่พัก เป็นที่พักนอนแบบหอ รวมกับคนอื่น ที่เดียวกับตอนมาชมสเตจวันเกิดปีก่อน แต่รอบนี้สติไม่ค่อยมี ไปจิ้มอันที่ถูกที่สุด โดยไม่ได้สังเกตว่าเป็นแบบ Mix รวมชาย-หญิง...() แต่ก็ช่างมันผ่านมาได้แล้ว (ฮา)

จากนั้นก็ไปดื่มกับโอชิเมกุ และเล่นแบทเทิลเฟสไปพลาง กิลด์ที่เราอยู่ เป็นกิลด์ที่ได้ที่ 1 ตอนวันแรกของอีเวนท์ สร้างกระแสในหมู่โอชิเมกุคนอื่นและเมมเบอร์เจ้าตัวได้ระดับนึง เพราะโอชิเมกุไม่ใช่สายเกมสักคน นี่ครั้งแรกทั้งนั้น (รวมถึงเรา 555) แต่หลังจากนั้นเจอกิลด์ที่เติมตังค์หนักๆ มีการ์ดโหดๆก็อันดับขึ้นๆลงๆไปเรื่อย

------------------------------- 

12 พฤศจิกายน 2017 : เตรียมงาน + ฉลองวันเกิดโอเมกุ (แบบไม่มีเจ้าตัวอยู่)

ตอนเช้าแวะไปเที่ยวไหว้พระ ชมใบไม้แดง แล้วบ่ายก็ไปเตรียมงานวันเกิด เพราะปีนี้เราก็เข้าร่วมทีมงานจัดงานวันเกิดต่อเนื่องเป็นปีที่ 3

คนที่อยู่ในที่นี้มีทั้ง คนที่ถูกได้เข้าสเตจวันเกิดแน่ๆ คนที่ถูกแบบรอแคนเซิลจะได้เข้าหรือเปล่าไม่รู้ และรวมไปถึงคนที่มาวันจริงไม่ได้เพราะตารางไม่ลงตัวแต่มาช่วยเตรียมงานวันหยุดเฉยๆ

แรงงานประจำวันนี้ได้แก่ ...

1) พับเสื้อเชิ้ตใส่ถุง : เพราะเสื้อมันมาแยกเปล่าๆ ตรงนี้ยกหน้าที่ให้โอตะผู้หญิ  คนที่ความเป็นแม่ศรีเรือนเป็น 0 อย่างเรา T_T ต้องพยายามทำให้ได้ โดยมีโอชิเมกุวัยคุณแม่เป็นตัวอย่างที่ดีให้ 555

2) แพ็คของใส่ถุงให้กับเมมเบอร์ : ตรงนี้รับหน้าที่หลักเลย มันจะมีสติ๊กเกอร์ไว้ติดถุงหูหิ้วกับพลาสติกในเสื้อเป็นชื่อเมมเบอร์ การ์ด กับ การ์ดที่คนที่รับผิดชอบเป็นคนเขียน แล้วใส่ถุงหูหิ้วอีกที

จะมีปัญหาตอนแรกเจอสติ๊กเกอร์เขียน ทาโนะ ยูกะ กับการ์ดยูกะจัง เข้าใจผิดไปเต็มที่ว่าทาโนะจัง แล้วพบว่าเป็น โอกิยูกะ (แย่แล้ว....) เลยเปลี่ยนออก เกือบแล้วววววว

ส่วนเมมเบอร์บางคนเพิ่งส่งเป็นปีแรกก็จะไม่มีสติ๊กเกอร์ที่เขียนชื่อไว้ เลยยกให้คนญี่ปุ่นเป็นคนเขียนให้ 

บอกเผื่อคนไม่รู้ เสื้อตัวที่ว่าเป็นเสื้อที่ทีมงานเป็นคนดีไซน์และจะส่งให้เจ้าของวันเกิดและเมมเบอร์ที่สนิท โดยค่าเสื้อที่จะให้เมมเบอร์ที่สนิท จะให้อาสาว่าใครอยากช่วยออก และต้องเป็นคนเขียนการ์ดส่งให้เมมเบอร์คนนั้นด้วย ทักทายพอเป็นพิธีว่าส่งเสื้อที่ระลึกวันเกิดมาให้

ของเรารับผิดชอบค่าเสื้อที่จะส่งให้นาจังกับอิซึรินะ

และมีอีกพาร์ทใหญ่ๆ ที่เราไม่ได้เป็นคนลงไปช่วย อันนี้ให้หนุ่มๆลุงๆช่วย 555

3) ใส่ถ่านแท่งไฟ และเช็คว่าใช้งานได้ไหม : เนื่องจากหลังจากปี 2015 ที่มีเหตุแท่งไฟแบบใช้แล้วทิ้งเกิดอันตราย ทำให้ถูกห้ามใช้ เลยต้องซื้อแบบใส่ถ่าน แล้วใส่เวียนกันหลายทีมงานสเตจวันเกิด ก็ต้องช่วยกันดูแลเพื่อให้มีใช้เวียนต่อๆไป เพื่อประหยัดงบในทุกปี ...

จากนั้นก็ไปคาราโอเกะที่เช่าห้องไว้ เพื่อซ้อมคอลล์กัน โดยใช้คลิปของสเตจวันเกิดยูคารุน เพราะว่าเมมเบอร์ที่ขึ้นใกล้เคียงกับวันจันทร์ ต่างแค่เกียวเต็นเปลี่ยนเป็นมากิโฮะเฉยๆ

นอกจากคอลล์ที่อยากใส่เป็นพิเศษ เพื่อจะได้เช็คท่อนร้องของเมกุในเพลงด้วย จบที่นี่แล้วก็ไปฉลองวันเกิดเมกุ (ไม่มีเจ้าตัว) กันที่ร้านอิซากายะ Tsukada Noujou เป็นร้านที่แบบชอบเตรียมของให้เยอะมาก ประดับของรอไว้เลย เอาใจโอตะสุดๆ 555

ที่ใส่ตะเกียบยังทำมาให้เป็นพิเศษเลย

อันนี้ตกแต่งร้าน

อันนี้ร้านหาภาพมาเอง

เค้กวันเกิด แบ่งๆกันทาน ก็อร่อยดี

เนื่องจากคนในกิลด์อยู่พร้อมหน้าหลายคน ก็เลยเล่นกิลด์แบทเทิลกันในร้านเนี่ยแหละ

-------------------------------

14 พฤศจิกายน 2017 : สเตจวันเกิด

10โมงกว่าก็ไปสถานที่เตรียมงานระลอกสุดท้าย เนื่องจากวันที่ 12 มีของส่งมาไม่ครบ เลยต้องเตรียมของต่ออีกนิด

แรงงานวันนี้ก็คือ....

1) แฮนด์บุ๊ค กับ การ์ดเมกุเรนเจอร์ที่เป็นกระดาษแข็ง ใส่ซองพลาสติก แล้วเอาที่คล้องคอ (Strap) ติดกับที่คล้องคอ ซึ่งจะมีหลายสี เพราะธีมสเตจวันเกิดปีนี้ของทีมงานคือ เมกุเรนเจอร์ 

วันนี้เจอโอชิเมกุคนนึงที่ไม่เคยคุยมาก่อน ตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่อเมริกา ก็ได้เม้าท์ๆเรื่องโควตาลงสเตจของต่างประเทศใน Ticket Center มันใส่เข้าไปแล้ว แต่ไม่เห็นจะลงสเตจได้จริงๆเลย

2) เอาแท่งไฟมัดหนังยางกับพัดไว้สำหรับแจกเป็นเซต อันนี้งานของผู้ชายทำ เราไม่ยุ่ง

และช่วงที่ว่างๆก็วิ่งเควสท์ไปพลาง เพื่อหาไอเท็มมาอัพเลเวล... เป็นวันสุดท้ายของอีเวนท์แล้ว อะไรที่ทำได้ก็ทำให้หมด （；＿；）จากนั้นก็มีซ้อมคอลล์อีกระลอก...

และ ขอตัดบทไปที่ตอนเย็น...

เอาของขวัญวันเกิดไปส่งแล้วรอออกตั๋ว (เลือก Timing เพื่อกระจายแถวกัน เพราะว่าต้องสุ่มเข้า เดี๋ยวถ้าทีมงานเข้าไปช้าไปจะไม่ดีต่อการจับจองที่ 555)

ช่อดอกไม้ปีนี้เป็นแบบคัลเลอร์ฟูล โดยมี Chalk Board ประดับไว้ คอนเซปต์ปีนี้คือ "変わる (เปลี่ยนแปลง)" เลยค่อนข้างต่างจากปีก่อนๆ ที่จะเน้นสีโทนเดียว

ออกตั๋วมาแล้ว เป็นครั้งแรกที่พิมพ์ชื่อเราออกมาได้เสียที (อันนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมชื่อพิมพ์ออกมาไม่ได้)

อันนี้เป็นพัดที่ใช้ในงานวันเกิด อันนึงใช้ตอนเพลง M.T. ni Sasagu กับอีกอันใช้ตอนอวยพรวันเกิด จะมีททีมงานจัดงานวันเกิดคนนึงเป็นตัวแทนถือโทรโข่งคอยอธิบายเรื่องงานวันเกิดวันนี้ให้คนที่จะเข้าไปชมฟัง

-------------------------------

เข้าสู่รีพอร์ต (ของจริง)

AKB48 Team A 7th Stage "M.T. ni Sasagu"
สเตจวันเกิด ทานิกุจิ เมกุ

เมมเบอร์ที่ขึ้นแสดง (เรียงตามตัวอักษร)

อิริยามะ อันนะ・โอยะ ชิซึกะ・โคจิมะ นัตสึกิ・ซาซากิ ยูคาริ・ทาคิตะ คาโยโกะ・ทานิกุจิ เมกุ・นากานิชิ จิโยริ・ฮีวาตาชิ ยุย・มิยาซากิ มิโฮะ・ยามาดะ นานามิ・โยโกยามะ ยุย・อิจิคาวะ มานามิ・โมกิ ชิโนบุ・ทัตสึยะ มากิโฮะ・อีโนะ มิยาบิ・มุรายามะ ยุยริ

ไฮไลท์วันนี้คือนอกจากโอชิแล้วก็มี อันนิน,ยุยฮัง,ยามาดะ สมาชิกทีมAที่ได้พบปะกันเป็นครั้งแรก แล้วก็มานามิที่ไปงานจับมือตลอด แต่ไม่ได้ดูบนเธียเตอร์มาตั้งแต่สมัยทาคาฮาชิ ทีมAปลายปี2014 และมิยาบิจะที่จะจบการศึกษาเร็วๆนี้ ถือว่าได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้าย...

สุ่มเข้าเป็นแถวที่ 10 กว่าๆ (ครึ่งหลัง) Block ตรงกลางเต็ม เลยเลือกไปขวาสุดของที่นั่งยืน แบบเดียวกับปีก่อน

M00. overture
M01. Hajimaru
ตรงนี้แบ่งแท่งไฟเป็น 2 ฟาก สีฟ้ากับสีชมพู เป็นสีที่เมกุชอบ

M02. Prime time

เป็นเพลงที่อยู่ตรงหน้าบ่อยมาก เลยรู้สึกว่าได้สบตาบ่อยมาก (อันนี้คิดเอาเอง) แล้วเพลงแบบนี้ก็จะยิ้มหวานตลอดเพลงเลย ตายแป๊บ

M03. Sashiageru
M04. Lavender Field

เพลงที่ชอบที่สุดในสเตจ M.T. ni Sasagu และเป็นเพลงที่ชวนคึกคักสุด

ถ่ายรูปรวม

เมกุบอกว่าให้ทำท่า "โอเมกุโพส" แต่สังเกตมิยาบิ... เป็นคนเดียวที่ทำท่าเมกุรมโป😂

MC #1

ยุยรี่พูดเรื่องความอ่อนโยนของเมกุ จะบอกว่ายุยรี่ซังน่ารัก แล้วจะมีเอพิโซดหม่าม้าพ่วงมาด้วย จนยุยรี่เริ่มว่าหม่าม้าชอบยุยรี่มากกว่าที่เมกุชอบใช่มั้ย 555

ยุยรี่: หม่าม้าเมกุเนี่ย ไม่ว่าใครก็ชอบไปหมดใช่มั้ยเนี่ย

มิยาบิ: DDสินะเนี่ย

ยุยฮัง: มีเยอะ?

เมกุ: คิดว่ามีเยอะนะคะ (หัวเราะ)

แล้วนัตซึนก็เลยเสริมต่อว่า ไม่ได้แค่อ่อนโยนกับคนอ่อนโยนกับสิ่งของด้วย

นัตซึน: กระทั่งทิชชู่แผ่นเดียวนะ ขอโทษนะ (ทำท่าจะหยิบทิชชู่) ขอทิชชู่แผ่นนึงนะคะ (ทำท่าดึงออก) ขอบคุณค่ะ แบบนี้เลยต้องทักทายเสร็จก่อน แล้วยังตอนทำสมุดจดร่วงก็ยัง (ทำท่าก้มเก็บ) อ๊าา ขอโทษนะ ต้องพูดแบบนี้จนกระทั่งหยิบขึ้นมา ตอนแรกก็คิดว่าทำด้วยความเอ๋อๆ หรือว่าเป็นแบบนี้จริงๆ แต่ตอนนี้ก็ยังมีมารยาทแบบนี้กระทั่งกับสิ่งของ เลยคิดว่าเป็นเด็กที่เลี้ยงมาดีจริงๆ คุณแม่เองก็ต้องเป็นมารยาทงามแน่ๆเลย

เมกุ: รักนัตจังที่สุดเลยค่ะ~

มิยาบิ: ชอบไปหมดหนิ DDนี่

นัตซึน: ใช่ พูดกับทุกคนนี่นะ

มิยาบิ: ฉันรุ่นเดียวกับเมกุ ซึ่งเราสนิทกันนะคะทุกคน

นัตซึน: จริงอะ?

มิยาบิ: เพราะเรา2คนเดบิวต์พร้อมกันแล้วคนก็มองว่าความสัมพันธ์แย่ไปซะงั้นเนอะ

ยุยรี่: พอ2คนนี้บอกว่าสนิทกันทีไรก็จะอารมณ์แบบ จริงอะ? 

เมกุ: ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนต้องถามว่ากันด้วยว่าจริงๆเหรอ

มิยาบิ: นั่น โกรธแล้ว (หัวเราะ)

ยุยรี่: ขอโทษน้า (ฮา)

ยุยฮัง: (ตบไหล่) ขอโทษนะ

ยุยรี่: หลังจากฟังเอพิโซดต่างๆมาแล้ว โยโกยามะซังล่ะคะ

ยุยฮัง: เดี๋ยวนะ ไหงจู่ๆมาเพิ่มความยากล่ะ (ฮา)

ยุยฮัง: ชอบเมกุตรงที่จะเข้ามาหาว่า "โยโกยามะซา~ง" แล้วยิ้มแย้มเสมอล่ะ แต่จะติดใจอยู่ตรง "อาริกาโต้โกซายม้าーส⤴︎ (ขอบคุณ)" ของเมกุ ตอนงานจับมือทุกคนเองก็เจอใช่มั้ยล่ะคะ "อาริกาโต้โกซายม้าーส⤴︎" (พยายามทำเสียงล้อเลียนกัน)

เมกุ: อาริกาโต้โกไซมัส!!

ยุยฮัง: พอทักแบบนี้ทีไร ต่อจากนั้นก็จะพูดออกมาได้ชัดๆ แต่ขาดๆเกินๆแบบนี้แหละ น่ารักดี

M05. Risuke (อันนิน, ยูคารุน)
M06. Seifuku Bikini (คาโยะยน, มานามิ, ยามาดะ)

เพลงนี้เวลาคอลล์จะมีทั้ง มานามิ และนานามิ แอบมึนไปบางช่วง เพราะตอนเราดูโดนเสาบัง (ฮา)

M07. She's gone (นัตซึน,มิยาบิ,โอเมกุ,ยุยรี่)

เพลงที่ใครๆก็อยากเป็นเก้าอี้ (???)

เวอร์ชั่นเป็นเวอร์ชั่นที่ชอบสุดในปัจจุบันแล้ว ส่วนตัวนัตซึน-มิยาบิ ,เมกุ-ยุยรี่ เคมีลงตัวมาก แต่พออยู่ตำแหน่งแบบนี้แทบไม่ได้มองใครเลย ตรงยุยรี่ก็แทบไม่เห็นด้วย เพราะคนละฟาก (ฮา)

M08. Yume de Kiss me (ฮิวาตัน)
M09. Make Otoko (เมี้ยว, จิโยริ, โมกิ, ชี่จัง, มากิโฮะ + เมกุแต่งหนุ่ม)
M10. Tsuki to Mizukagami (ยุยฮัง)

MC #2

มีพูดถึงมากิโฮะเมื่อก่อนที่แกล้งเมกุที่ป่วยในรายการ Konya wa Otomari จนมีแฟนๆ ไปต่อว่าถึงในงานจับมือ...​ฮา

M11. Monzennakacho Dance
M12. Konya, Gloria wa Dare ni Dakareruno?

ช่วงเพลง M11 เมกุเต้นตรงหน้าด้วย ฟินมากๆ >< แล้วก็มีมานามิจังอีกคนที่เท่มาก... Performance สุดยอดสุดๆ ในสเตจนี้มีมานามิกับยุยรี่ที่คิดว่าสุดยอดแล้ว ซึ่งมานามิชนะยุยรี่ขาดลอยเลยจากการเห็นเพลงที่ต้องใช้ท่วงท่าการเต้นที่หนักหน่วง สมแล้วที่เป็นมานามิเซนเซย์

เพลง Gloria ได้ฟังเวอร์ชั่นบทพูดอันนินเมกุ ปีก่อนจะเป็นนาเนียเมกุ

M13. Copy & Paste

MC # 3

อันนิน: ฉันมีพี่สาวอยู่ แล้วบางทีเปิดทีวีดูAKBINGO! ถึงแม้เทปที่ฉันจะไม่ได้ออกก็ตาม แล้วที่พี่สาวบอกว่าเด็กคนนี้น่ารักเนอะคือเมกุล่ะ ดูเหมือนว่าจะชอบเมกุเอามากๆเลย เพราะงั้นขอถามหน่อยว่ารุ่นพี่ที่เมกุหลงใหลคือใคร 

ผู้ชม: โอ้วววว

อันนิน: ตอบมาเลยไม่ต้องแคร์หรอกนะ 

เมกุ: จบการศึกษาไปแล้วก็ตามแต่

อันนิน: (เริ่มมองไปนู่นนี่)

เมกุ: ฉันชอบชิมาซากิ ฮารุกะซังมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้วล่ะค่ะ ชอบชิมาซากิซังกับโยโกยามะซังมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วค่ะ (เสียงดัง) ชอบอันนินซังเหมือนกันค่ะ!! นับถือเอามากๆ

อันนิน: ขอบคุณนะ รออยู่เลย (<<< 55555)

เมกุ: อันนินซังนี่เพื่อนสนิทเลยค่ะ

อันนิน: เอ๋?

เมกุ: อันนินซังเคยบอกว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นเพื่อนสนิทกันนะ

อันนิน: เอ๋ ไม่เคยพูดนะ

เมกุ: เอ๋....!! (ช็อค)

ยูคารุน: จำไม่ได้เหรอคะ??

อันนิน: เอ๋ เคยพูดด้วยเหรอ

ยูคารุน: จำไม่ได้เหรอคะ (ถามซ้ำ)

อันนิน: จำไม่ได้อะ

เมกุ: ยูคารุนซังจำได้สินะคะ

ยูคารุน: เคยพูดเนอะ

อันนิน: จำไม่ได้เลยสักนิด....

คนดู: เอ๋-------!???

ยูคารุน: งั้นนับจากวันนี้นะคะ

อันนิน: นั่นสินะ

เมกุ: มาเป็นเพื่อนสนิทกันเถอะค่ะ สนิทซี้ปึ้ก

อันนิน: งั้นตั้งแต่วันนี้ขอนับว่าเมกุเป็นเพื่อนสนิทซี้ปึ้กค่ะ

HAPPY ENDING ??? (ฮา)

** เอพิโซดที่อันนินลืมไปแล้วอยู่ในสเตจปีที่แล้ว พูดตอน MC ด้วย.... ***

M14.　M.T. ni Sasagu

เพลงสุดท้ายก่อนเข้าสู่อังกอร์ ก่อนเริ่มเพลงยุยฮังบอกว่าวันนี้ตัวเองครบรอบเดบิวต์8ปีพอดี

และเพลงนี้โบกแท่งไฟสีขาวและคอลล์โอเมกุดังๆ

EN01. Show wa Owaranai
เพลงนี้จะมีกระดาษ โชรมโปวะโอวาราไน่ เป็นมุกจาก SHOWROOM ซึ่งใครจะชูหรือไม่ชูก็ได้ (ฮา)

EN02. Wink no Juudan
EN03. Namida wa Itsu no Hi ka

ก่อนเริ่มเพลงนี้จะมีเลคเชอร์ให้เต้นตาม ตบมือ 2 ที แตะเข่า ไหล่ แล้วก็ชูข้างบน แล้วรอบๆเราแทบไม่มีใครทำเลย มีเราเด็กดี(?)ตั้งใจทำอยู่คนเดียว พอทำเสร็จ ยุยรี่ก็ยกนิ้ว 2 มือให้แบบ Good Job ... ยุยรี่น่าร้ากกกกกกกกก （ ;  ; ）❤️

PART งานวันเกิด ทานิกุจิ เมกุ

◆ พิธีดำเนินรายการ: ทาคิตะ คาโยโกะ

จดหมายถึงโอเมกุ (อ่านโดย อีโนะ มิยาบิ)

---- เริ่มจดหมาย ----

"ทานิกุจิ เมกุซามะที่พูดอย่างอ่อนโยนว่า「ดูรีวิวบนInstagramอยู่ตลอดนะ」 

สุขสันต์วันเกิด  เมกุก็อายุ19ปีแล้ว เป็นวัยเลข10ปีสุดท้ายสินะ 

ได้เจอกันก็เมื่อ5ปีก่อนล่ะมั้งนะ พวกเราไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ อิมเมจของเมกุตอนนั้นก็เป็นคนที่เล่นยิมนาสติกได้ ร่างกายยืดหยุ่น เป็นเด็กที่ผอมๆ 

หลังจากได้เป็นคาริเคงคิวเซ (เด็กฝึกหัดชั่วคราว) ได้เล่น Junjou Shugi กัน 3 คนกับมากิโฮะเนอะ ยังจำได้ว่ามากิโฮะจำอะไรไม่ได้เลย จนพวกเราทั้ง 2 คนต้องช่วยกันสอน  (พอดีมากิโฮะอยู่ตรงหน้าเราพอดี นางทำท่าคอตก กระซิกๆ 55)

แล้วก็มีเรื่องนี้ด้วย การ Selection ครั้งที่ 1 พวกเราไม่ผ่าน แล้วไปร้องไห้ในห้องน้ำ UDX ที่อากิฮาบาระ แต่ว่าเมกุไม่ได้ร้องไห้ ตั้งแต่ตอนนั้นรู้สึกได้ว่าเมกุได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างออกมาอย่างแน่วแน่ล่ะ 

ยังจำใบหน้าของหม่าม้าเมกุที่อยู่ใกล้ๆได้เลย สีหน้าที่ว่าทำยังไงกันดี 

แล้วก็การ Selection ครั้งถัดมา ด้วยโจทย์ที่ว่า เต้นเพลงของสเตจ "Te wo Tsunagi Nagara" เท่าที่จะเต้นได้ เป็นโจทย์ที่ให้จำกี่เพลงก็ได้แล้วแต่ตัวเอง 

ในตอนนั้นเพลงคัดเลือกมีราวๆ 3 เพลงแต่ยังจำได้อยู่เลยว่า เมกุ ฉัน ยูกะ ก็ฝึกจำเพลงอื่นๆกันด้วย 

แล้วก็ Selection หนที่ 2 พวกเราก็ผ่านมาได้  แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีรายละเอียดเรื่องการเปิดตัวจนคุยกันอยู่เลยว่าถูกลืมรึเปล่านะ มาถึงตอนนี้ก็หัวเราะออกมาได้เนอะ 

Lesson ครั้งแรก ไปสตูดิโอเล็กๆ กัน 2 คน ยังจำได้มั้ย? ว่าตอนนั้นถูกสต๊าฟถามเกี่ยวกับความฝัน แล้วเมกุก็พูดถึงความฝันที่ยิ่งใหญ่ออกมา ตอนนั้นรู้สึกได้ถึงความสุดยอดของเมกุที่ตัวฉันนั้นไม่มีล่ะ 

วันที่เดบิวต์ Back Dancer จำได้ว่าพวกเรากุมมือกันบนเบาะหลังของบัส และนับแต่นั้น ฉันก็เริ่มมองเมกุในฐานะคู่แข่งขึ้นมา 

หลังจากเลื่อนขึ้นทีม A ไปสักพักก็มีตัวเองที่เอาแต่คิดถึงว่า「งานที่เมกุได้รับนี่ดีจังー」แบบเด็กๆ ซึ่งตรงนี้ทำให้ประเด็นความสัมพันธ์ไม่ดีออกมาเนอะ 

แต่ว่าเพราะมีตอนนั้น ถึงมีพวกเราในตอนนี้ได้ มีฉันที่สามารถคุยกับเมกุได้ทุกเรื่อง 

สมัยเคงคิวเซ เคยทะเลาะกันหนักผ่าน LINE เนอะ 

ดูเรื่อยเปื่อย ถึงมองด้วยตาจะไม่รู้ว่าคิดอะไรของเค้าอยู่ แต่จริงๆแล้วคิดเรื่องของ AKB อย่างจริงจัง คิดถึงอนาคตของตัวเอง แล้วก็ตอนไปร้านเนื้อย่าง ขอบคุณที่คุยกันหลายอย่างนะ 

ตอนงานเลือกตั้งทั่วไป มองดูเมกุที่เจ็บใจที่อันดับตัวเองตกจากปีก่อน แล้วตัวฉันเองก็เจ็บใจขึ้นมา (จนถึงตอนนี้มิยาบิก็อ่านเองแล้วก็ "หืม?" ขึ้นมา จนคนดูหัวเราะ ...ประเด็นคืออันดับเมกุไม่ได้ตก เพียงแค่ไปไม่ถึงเป้าหมายเฉยๆ ฮาาา) คิดว่าเมกุนี่พยายามอย่างหนักเลยล่ะนะ 

แล้วในวันนั้น พอฉันบอกว่าจะจบการศึกษาไปก็ร้องไห้ให้การจบการศึกษาของฉันหนักกว่าเรื่องอันดับของตัวเองอีก เพิ่งเคยเห็นเมกุที่ร้องไห้ฟูมฟายขนาดนั้นเป็นครั้งแรก ขอโทษที่ไปบอกเอาในวันนั้นนะ 

เราทั้งคู่เข้ามาก็ทีหลังเค้า มีเรื่องเจ็บใจมากมาย เรื่องที่ทนทุกข์ก็มี แต่ในนั้นก็มีเรื่องสนุกเยอะๆ ก็ดีเหมือนเนอะ 

ถึงชีวิตในAKBของฉันจะเหลือน้อยก็ตาม แต่มีความสุขที่ได้ขึ้นสเตจวันเกิดเมกุอย่างมากเลย 

ต่อให้ฉันถึงจะจบการศึกษาไปแล้ว ก็ยังเป็นพวกพ้องของเมกุอยู่ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็จะรับฟังนะ เรื่องปรึกษาก็ไม่ว่าตอนไหนก็รออยู่เสมอ 

เมกุ สุขสันต์วันเกิดนะ 

อายุ20ปีแป๊บๆมันก็มา เพราะงั้นใช้ชีวิตช่วงวัย10ปีอย่าให้ติดค้างนะ 

จาก อีโนะ มิยาบิ ทีม 4"

---- จบจดหมาย ----

โอเมกุ: ขอบคุณนะ ดีใจจัง ก็คิดอยู่ว่าวันนี้ใครกันนะ แล้วก็ตั้งตารอ คิดอยู่ว่าถ้าเป็นมิยาบิก็คงดี เพราะว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วด้วย ได้เล่นสเตจวันเกิดของฉันด้วยกันกับมิยาบิด้วยกันแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะงั้นดีใจมากๆที่ได้จดหมายล่ะค่ะ

คาโยะยน: อายุ18ปีที่ผ่านมาเป็นแบบไหนกัน?

โอเมกุ: หลังจากอายุ18 ก็ไม่มีข้อจำกัดเรื่องอายุแล้ว ทำงานได้จนถึงเวลาดึกๆ โดยไม่มีกฎเรื่องเวลา ได้ทำงานใหม่ๆ หลากหลายอย่าง อย่างได้ออกรายการ All Night Nippon งานที่ทำตอนดึกอย่างอื่นก็มี มีสิ่งที่ได้ทำเป็นครั้งแรกหลายอย่าง เป็นอายุ 18 ปีที่ได้รับประสบการณ์วิเศษมากมายเลยล่ะค่ะ

แต่ว่าทั้งนั้นตัวเองกลับไม่สามารถแสดงผลลัพธ์นั้นออกมาได้ ทำให้ตัวเองว่ารู้สึกว่าเจ็บใจอย่างมาก ทั้งๆ AKB48 กำลังก้าวไปข้างหน้าอย่างเรื่อยๆ แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองกลับถูกปล่อยทิ้งค่ะ

แต่ว่าหน้าร้อนอายุ18ตัวเองได้ขอเข้าร่วมงานโชว์มวยปล้ำจากตัวของตัวเอง แล้วกลางหน้าร้อนก็มีทั้งเทรนนิ่งมวยปล้ำ และการซ้อมสเตจใหม่ ซึ่งมีไปเรื่อยๆ ในทุกวัน พอมองดูตอนนี้แล้วรู้สึกว่าทนทุกข์ล่ะน้า แต่ว่าในตอนนั้นตัวเองกลับไม่รู้สึกทนทุกข์เลยสักนิด ดีใจที่ตัวเองสามารถเอาเป็นเอาตายกับอะไรอบางอย่างจนสามารถเป็นแบบนั้นได้ รู้สึกว่าอายุ18ปีที่เริ่มชอบตัวเองขึ้นมาหน่อยๆ ตรงที่สามารถทำอะไรอย่างเอาเป็นเอาตายได้ค่ะ

คาโยะยน: อยากจะทำให้ 19 ปีเป็น 1 ปีแบบไหน?

โอเมกุ: สิ่งที่ทำไม่ได้และติดค้างตอนอายุ18ปี อยากจะทำให้อายุ19ปีเป็น1ปีที่แสดงผลลัพธ์ออกมาให้ได้ค่ะ ต่อจากนี้อยากจะขอความอย่างสุดกำลัง เพื่อให้ตัวเองสามารถเป็นคนที่จำเป็นต่อAKB48ต่อจากนี้ 

ตอนอายุ 18 เองก็เต็มไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง อย่างเช่นอยากอุทิศตนเพื่อ AKB ตัวเองในตอนนี้สามารถทำอะไรเพื่อAKB48ได้บ้างนะ รู้สึกตัวก็ในหัวก็เอาแต่คิดเรื่องของAKB

เพราะว่าฉันชอบ AKB เอามากๆ อยากทำสิ่งที่ตัวเองสามารถทำได้ให้มากกว่านี้เพื่อAKB48 แล้วก็ความฝันก็คือนักแสดงหญิง เพื่อสิ่งนั้นอยากจะเรียนรู้เรื่องการแสดงให้มากกว่านี้จากตัวเองค่ะ

แล้วก็มีอีก 1 อย่าง ขอโทษค่ะ ฉันหลังจากเลื่อนขึ้นสู่ทีม A แล้วก็ได้ทำงานอยู่ในทีม A มาตลอด แล้วก็ตอนนี้ได้ทำงานในฐานะโยโกยามะทีม A ชอบโยโกยามะทีม A เอามากๆเลยค่ะ

เพราะงั้นสเตจ M.T. ni Sasagu ที่เป็นสเตจในรอบยาวนานถึง 5 ปี 6 เดือน เป็นสเตจใหม่ออริจินัลที่ได้รับในรอบพักนึง และสำหรับฉันเองอยากจะให้ความสำคัญกับสเตจนี้ โพสิชั่นของตัวเองที่รับเป็นครั้งแรกค่ะ

อยากให้ผู้คนหมู่มากสนใจในสเตจนี้ให้มากกว่านี้ ถึงตอนนี้เมมเบอร์รุ่นพี่จะจบการศึกษาไปมาก แต่ว่าอยากเพิ่มแฟนๆ ที่บอกว่าชอบทีม A ... ไม่สิ บอกว่าชอบแล้วมันแปลกๆ อยากจะทำให้เป็นทีมที่ผู้คนหมู่มากหลงรักให้ได้มากกว่านี้ค่ะ

แล้วก็ฉันเองก็อยากจะเป็นเมมเบอร์ที่ทำให้เมมเบอร์ในตอนนี้เอย ทั้งสต๊าฟ แล้วก็แฟนๆทุกคนที่คอยสนับสนุน AKB48 รู้สึกว่าอยากให้เมกุเป็นคนนำทีม A ต่อจากนี้ก้าวต่อไปค่ะ

คาโยะยน: แล้วข้อความถึงแฟนๆทุกคนที่จัดงานวันเกิดแสนวิเศษนี้ เขียนจดหมายมาด้วยสินะ

เมกุ: ก่อนที่จะเริ่มอ่านจดหมาย ก่อนอื่นขอขอบคุณจริงๆค่ะที่จัดงานวันเกิดสุดแสนวิเศษให้แบบนี้ค่ะ

ในทุกๆ ปีทั้งพัดเอย แท่งไฟเอย คอลล์เอย แฟนๆทุกคนให้ความใส่ใจในงานวันเกิดของฉัน ตัวฉันเองก็ดีใจเอามากๆ ทุกๆ ปีก็ตั้งตารอล่ะค่ะ ในปีนี้เองดีใจสุดๆ ตรงที่พัดคัลเลอร์ฟูลน่ารัก รู้สึกขอบคุณจริงๆค่ะ แล้วก็ขออ่านล่ะนะคะ

"ถึงแฟนๆทุกคน

ฉันเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เหมาะกับไอดอล

ไม่ถนัดเรื่องการสื่อสารกับคนอื่นอย่างหนักมาตั้งแต่ตอนเล็กๆ SNSก็ไม่รู้เรื่อง ตัวฉันที่ไม่ถนัดแบบนั้น กลับสมัครออดิชั่นด้วยความรู้สึกแค่ว่าชอบAKB48 และด้วยความชอบAKB48ก็ทำให้สามารถผ่านมาได้จนถึงตอนนี้ค่ะ

ตัวฉันที่สามารถทำงานมาได้จนถึงตอนนี้ ได้พบเจอกับความรู้สึกอันหลากหลาย คนที่คอยหล่อเลี้ยงฉันให้แข็งแกร่งขึ้นมาได้ เป็นแฟนๆ ทุกคนไม่ผิดแน่ค่ะ

ตั้งแต่เข้าAKB48มาก็3ปี พอเข้าอายุ18ปี ก็รู้สึกเกลียดตัวเองที่คอยแต่รับความช่วยเหลือจากแฟนๆทุกคนอยู่ตลอด เลยใส่ความรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ว่านั้นลงไปผ่าน Catch-Copy 『เปลี่ยนแปลง』ในงานเลือกตั้งปีนี้

จนถึงตอนนี้ไม่เคยพูดความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองออกมา ในตอนนั้นเป็นครั้งแรกที่อยากจะถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเอง เลยถ่ายทอดออกมาให้กับแฟนๆทุกคนค่ะ

ถึงตอนนี้ไม่เคยทำอะไรที่เปิดเผยขนาดนี้มาก่อน ก็กังวลเอามากๆ ถ้าถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองไป แฟนๆทุกคนจะเกลียดเมกุเอารึเปล่า ถ้าแฟนๆทุกคนหายไปจากฉันล่ะ รู้สึกกลัวค่ะ

แต่กลับกัน แฟนๆทุกคนบอกว่าดีใจที่ได้ฟังความรู้สึกที่แท้จริงของเมกุ คอยช่วยตอบสนองความรู้สึกนั้นออกมาอย่างเต็มที่ค่ะ

งานเลือกตั้งปีนี้ ถึงจะไปไม่ถึง Under Girls ที่เป็นเป้าหมายก็ตาม แต่รู้สึกได้ว่าเร่าร้อนกับแฟนๆทุกคนเป็นครั้งแรก เพราะงั้นไม่มีเจ็บใจค่ะ ขอบคุณเสมอมานะคะ

แล้วก็ถึงตอนนี้ ถึงจะเขินจะอายจนไม่เคยพูดออกมาก็ตาม แต่ฉันรักแฟนๆทุกคนมากกว่าที่แฟนๆทุกคนคิดนะคะ ต่อจากนี้อยากจะก้าวไปด้วยกันตลอดค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ"

--- เสียงตบมือ ---

โอเมกุ:  ขอบคุณค่ะ ฉันที่ผ่านมาตอนนี้หลังจากพูดความรู้สึกตัวเองในงานวันเกิดมักจะ อ๊ะ ลืมพูดเรื่องนี้ บ่อยๆ เพราะงั้นปีนี้เพื่อให้ไม่ลืม เลยถ่ายทอดออกมาผ่านจดหมายค่ะ

คาโยะยน: มีอะไรที่อยากพูดหลงเหลือไหม?

โอเมกุ: อ๊ะ...!! (เสียงคนดูหัวเราะ) กะว่าจะพูดหลังจากอ่านจดหมายจบล่ะค่ะ

ถ้าหากมีงานเลือกตั้งปีหน้า ฉันอยากจะตั้งเป้าเป็นเซมบัตสึเมมเบอร์ค่ะ

สำหรับฉันเป็นเป้าหมายที่สูงเกินไปเอามากๆ ตัวฉันในตอนนี้ ที่ผ่านมายังไม่เคยติดเซมบัตสึเมมเบอร์ของ AKB48 เลยสักหน เพราะงั้นกลายเป็นพูดเป้าหมายอะไรเกินตัวไปก็ตาม แต่ว่าไม่ว่าใครก็สามารถตั้งเป้าหมายได้ ฉันคิดว่าการตั้งเป้าหมายเนี่ยเป็นสิ่งที่ทำได้ค่ะ ก็เลยขอพูดออกมาในวันนี้ค่ะ

คาโยะยน: มีอะไรพูดหลงเหลืออีกมั้ย?

โอเมกุ: ไม่แล้วค่ะ! ปีนี้ไม่มีอะไรติดค้างแล้วค่ะ!

----- ก่อนเมมเบอร์ส่งแฟนๆ ที่มาชม มีฉาย MV เพลง 11-Gatsu no Anklet ----- 

ช่วงรอส่งแฟนๆ

เรา: วันนี้เท่ากับว่าเป็นยามาดะครั้งแรกล่ะ!

ยามาดะ: โอ้วววว (รีแอคชั่นยอดเยี่ยม) ครั้งแรกเหรอ!!

ก็โอสึคาเระซามะ~ (ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อย) กับเมมเบอร์เรื่อยไป จนกระทั่งฮีวาตัน...

ฮีวาตัน: เอ๋-----!!??? (ชี้มาทางซองใส่แฮนด์บุ๊ค)

เรา: ???????? (เราเดินไหลไปทางอื่นแล้ว ฮีวาตันยังมองตาม)

จนกระทั่งมองซองใส่แฮนด์บุ๊ค คงเพราะเราใส่พาสสปอร์ตเข้าไป ? แล้วหันด้านนี้ออกมาพอดี (โดยไม่ได้ตั้งใจ) ล่ะมั้ง สังเกตกระทั่งอะไรแบบนี้นี่สุดยอดจริงๆแฮะ 555

เรา: มาดูอันนินซังที่เธียเตอร์เป็นครั้งแรกล่ะ! 😳

อันนิน: เอ๋~ (ตกใจเบาๆแบบไม่ให้หลุดสวย) ครั้งแรกเหรอ ขอบคุณนะ

สวยจริงๆค่ะ...😳😳😳

ลืมบอกคำพูดเดียวกันกับยุยฮัง...

และสุดท้ายมิยาเมกุ~~~

เรา: โอสึคาเระ~~

มิยาบิ: อ๊าาาาาาา!!!!!! (ชี้แรงและขำเบาๆ)

ขำอะไร...!!

เรา: โอเมกุโต้~~

เมกุ: อ๊า~~~~ (ยิ้มหวานนน) ดีใจจัง~~~☺️

น่ารักกกกกก😭😭😭

 ซ้ายบนเป็น โชรมโป วะ โอวาราไน่ เล่นมุกกับชื่อเพลง โชว์ วะ โอวาราไน่ ....​(ตึ่งงงงงงงงง....)

Handbook ด้านหน้าและหลัง

มีข้อมูล Social Network สเตจที่เล่นอยู่ตอนนี้

แล้วประวัติจนถึงปัจจุบัน มีเขียนเรื่องไป Japan Expo Thailand ถือว่าเป็นการทำงานต่างประเทศครั้งแรก

ถ่ายรูปที่ระลึกสักชอต...​(ฮา)

-------------------------------

หลังจากนั้นก็เก็บกวาดของ ก่อนไปกินเลี้ยงหลังจบงานวันเกิด ก็ไปยืนเล่น Battle Festival ศึกแรกหน้า ใต้ทางขึ้น UDX ฝั่งหน้าAKB48 คาเฟ่ 555 และมีไปเล่นอีกตาในร้านเหล้าด้วย 😂

ผลคือศึกวันนี้ชนะทั้ง 2 นัด แต่ว่าคะแนนรวมที่ไม่เพียงพอทำให้ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ด้วยอยู่อันดับที่ 10 (จากที่ติดเซมบัตสึ 9 อันดับ...)

คะแนนชนะ (勝ち点) เท่ากับกิลด์ที่ 9 แต่คะแนน Yell ที่ได้รวมทุก Match นั้นขาดไปเพียง 130,000 คะแนน ซึ่งเป็นคะแนนที่สามารถได้มาใน Match เดียว ถือว่าแพ้ไปอย่างฉิวเฉียด....

ทั้งๆที่เป็นสเตจวันเกิดแท้ๆ แต่กลับมีอะไรขาดๆไป ก็ตรงนี้แหละ 😭

งานเลี้ยงย่อมมีงานเลิกรา คนอื่นเค้าไปต่อ แต่เราก็รีบกลับก่อนที่จะรถไฟจะหมดเที่ยงคืนกว่า

-------------------------------

ทิ้งท้าย

เป็นงานวันเกิดที่ร้องไห้เป็นปีแรก ตอนจดหมายจากมิยาบิ 1 รอบ และเซอร์ไพร์สตรงจดหมายจากเมกุอีก 1 รอบ เพราะตามดูทั้งคู่มาตลอดตั้งแต่ปี 2015 (ของเมกุนี่ตามดูมาตั้งแต่ช่วงท้ายปี 2014) เลยรู้สึกว่าผูกพันมากๆ

กับเมกุ เข้ามาดูสเตจวันเกิดเป็นปีที่ 3 แล้ว เริ่มโอชิเมกุก็ราวๆ 3 ปี ย่างเข้าปีที่ 4 ได้เห็นตั้งแต่สมัยยังไม่มีอะไร มาถึงตอนนี้ก็ผ่านอะไรมาเยอะแล้วเหมือนกัน...

สิ่งที่ยังทำไม่ได้ในตอนนี้ก็อยากจะเชียร์ต่อไปให้ไปถึงฝั่งฝัน p(^_^)q

ยังไงก็ฝากทุกคนคอยสนับสนุนเมกุต่อจากนี้นะคะ

ขอบคุณที่อ่านจนถึงตรงนี้ ยอมรับว่ายาวมากกกกกกกกกกกก

และพบกันใหม่ Report หน้า งานจับมือซิงเกิ้ล 11-Gatsu no Anklet เดือนกุมภาพันธ์ค่า~ ☺️